Οπως το πάρει κανείς IKE.
Θα μπορούσα να πώ,(οπως και πολλοί απο τους συμμετέχοντες), πως θα πάω να κανω την βόλτα μου ή, να πάω να δω "πως ειναι" ενας τετοιος αγώνας? η πάμε να κάνουμε ενα καινούργιο δρομοβιβλίο.
ΟΧΙ. Δεν σκεφτηκα αυτό ΠΟΤΕ.
Απο την αρχή είχα την νίκη στο μυαλλό μου
Και ο Χρήστος κατάλαβε πως δεν πάμε για βόλτα.
Ετσι πανέτοιμοι,με ενα αμάξι που ήταν ελεγμένο , απο την προηγούμενη εβδομάδα και εμένα να είμαι τσιταρισμένος απο το άλμα του Παρνασσού (7μερες πρίν απο τον αγωνα) και την αδρεναλίνη να ξεχυλίζει απο τ'αυτιά,είμουν έτοιμος να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και να οδηγήσω όσο καλύτερα μπορώ. Η εμπειρία μου σε τέτοιους αγωνες,ειναι μηδαμινη,καθως και του Χρήστου,οπότε και η χαρά μας ,ειναι τεράστιου μεγέθους,ΟΧΙ γιατι κερδίσαμε εσας, (τους φίλους μας), Αλλα γιατι καταφέραμε να κάνουμε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑΜΕ ,απο την αρχή του αγώνα.
"ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ !!!!!!!!!"
Άρα αυτο που λές,πιό πάνω,δεν υσχίει για όλους. Σημασία έχει ΤΙ ΘΕΣ , και να προσπαθήσεις γι'αυτό,ξεροντας οτι έχεις ικανότατους αντιπάλους και να κάνεις ενα τέστ των δυνατοτήτων σου.
Ετσι θα προχωρίσουμε (ελπίζω) και σε άλλους αγώνες,έχοντας όρεξη για περηπλάνηση,σε άγνωστα μέρη.
Τέλος,δεν σου κρύβω πως μετά το δεύτερο χάσιμο,νόμιζα πως όλα τελείωσαν εκεί. Χασαμε αρκετό χρόνο (και ΜΩΤ), και ήξερα πως τα πράγματα είχαν δυσκολέψει.
Ετσι "εβαλα κάτω το κεφάλι" και είπα, ή τώρα,ή ποτέ !!!!!!! Και οδήγησα όπως ΜΟΝΟ εγώ, (και ο Μακ Ρεϊ), ξέρω.
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
Πραγματικά,αν είχα ενα ΙΜΠΡΕΖΑ,ίσως να κάναμε και ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ !!!!
:D:D:D:D:D