«MAD CUP 2004», 20-21/11/2004

[Kadim]

[George Kehaidis]

Αφού αποφασίσαμε με το sirro να συμμετάσχουμε στο Mud bath της Σπερχειάδας ως πλήρωμα με το jimny του Κώστα, ξεκινάμε από την Άμφισσα το πρωί του Σαββάτου, άριστα προετοιμασμένοι (όπως νομίζαμε), με εξοπλισμό και το αμάξι μόλις ελεγμένο από μηχανικό.
Στην κεντρική πλατεία της Σπερχειάδας έχουν μαζευτεί αρκετά γνωστά ονόματα του χώρου της τετρακίνησης, βασικά αυτοί που συμμετέχουν στο Mud cup αλλά και νέα ονόματα. 13 συμμετοχές σύνολο που αποτελούντα από 5 Samurai, 4 Jimny μαζί με το δικό μας, 2 Wrangler, 1 Cherokee και ένα Land cruiser που κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν και το πιο όμορφο. Αφού πήραμε τα αυτοκόλλητα και έγινε η ενημέρωση η σειρά εκκίνησης καθορίστηκε τραβώντας το κάθε πλήρωμα στην τύχη ένα νούμερο. Το μαγικό μου χέρι τραβάει το νούμερο 10 και λέμε ωραία δεν θα περνάμε πρώτοι από τα εμπόδια. Η σειρά εκκίνησης κάθε εμποδίου όμως ήταν κυλιόμενη οπότε κάποια στιγμή θα είχαμε αυτήν την ‘ατυχία’.
Γίνεται η ενημέρωση και ξεκινάμε τη διαδρομή. Η πρώτη μέρα μας είπαν θα έχει πιο πολύ οδήγηση πάνω στο βουνό με 4 ή 5 ειδικές. Η διαδρομή καταπληκτική, τα περάσματα υπέροχα και εμείς να έχουμε μπροστά το jimny του Καλαϊτζή από τη Θεσσαλονίκη και να το ζηλεύουμε…Οι θεατές ακολουθούν από παρακαμπτηρίους δρόμους και μαζί μας και 3 jimny από Λαμία.
Με τα πολλά φτάνουμε στο πρώτο εμπόδιο το οποίο είναι μια χαράδρα με 3 στροφές ομαλές και στο τέλος ένα δύσκολο πέρασμα με μεγάλη πλάγια κλίση και από τις δύο μεριές. Πρώτος πάει ο Σιδέρης με το Defender της οργάνωσης. Η ανάρτηση να δουλεύει τέλεια αλλά στο τελικό σημείο μένει με την πόρτα κολλημένη στο αριστερό πλευρό. Επιστρατεύτηκε ένα άλλο Defender της οργάνωσης και το αποτέλεσμα…ξεκόλλησε μετά από 1:30 περίπου ώρα!!!!!!
Μετά άρχισαν οι διαμαρτυρίες πως το εμπόδιο είναι μόνο για να φάμε τα αυτοκίνητά μας και αποφασίζεται η έξοδος να είναι μια ανηφόρα στα δεξιά της χαράδρας με μεγάλη κλίση (περίπου 70 μοίρες). Το πρώτο αυτοκίνητο στήνεται και μέχρι το νούμερο 8 περνάνε όλοι με τη χρήση εργάτη. Ετοιμάζουμε το αυτοκίνητο να πάρουμε θέση εκκίνησης και ρίχνουμε κλεφτές ματιές για το πώς πάει ο Καλαϊτζής με το jimny. Ξαφνικά ακούμε χειροκροτήματα καθώς είχε ανέβει σε χρόνο ρεκόρ χωρίς εργάτη!!!!
Σειρά μας λοιπόν και αφού έχουμε ζητήσει σαν τρίτο μέλος τον οδηγό από το Land cruiser, τον Μάικ, ξεκινάμε όλο αδρεναλίνη. Πρώτη στροφή, δεύτερη με το jimny να παίρνει τρελές πλάγιες κλίσεις και πηδάω έξω για να δέσω τον εργάτη στο δέντρο με τον ιμάντα που είχε δέσει ο Μάικ και να τραβηχτούμε επάνω. Με το που παίρνει την στροφή ο Κώστας και αρχίζει να μαζεύει με τον εργάτη προσπαθεί να το βοηθήσει με τον κινητήρα. Αυτό ήταν η αρχή του άδοξου τέλους της πρώτης μέρας καθώς άρχισε να βγαίνει άσπρος καπνός από το καπό σημάδι πως ο συμπλέκτης άρχισε να τρώγεται επικίνδυνα. Φωνάζω στον Κώστα να μη δίνει με το γκάζι αλλά δεν με ακούει λόγω κράνους.
Οι τροχοί έχουν προ πολλού σταματήσει να βοηθούν και το μόνο που μας τραβάει προς τα πάνω είναι ο εργάτης. Ο τόπος έχει γεμίσει καπνό και μπόχα ενώ εγώ παλεύω να φτιάξω το συρματόσχοινο καλά μέσα στο τύμπανο. Δυστυχώς μαζεύεται μόνο από τη μία πλευρά με αποτέλεσμα να μην τραβάει πλέον και να αρχίζει να καπνίζει. Φοβούμενος πως θα καεί τον σταματάμε, ξετυλίγουμε και τον τυλίγω πιο καλά. Δεύτερη φορά τα ίδια, ξανά πάλι ξετύλιγμα τύλιγμα Εκεί πετάχτηκε και η θεϊκότερη ατάκα του αγώνα:ακούω τον Κώστα να μου φωνάζει…Τράβαμε!!! Τελικά τα καταφέρνουμε μέχρι πάνω με πολύ χάλια χρόνο αλλά ο τζίμης δεν λέει να κουνηθεί…
Με βοήθεια το βγάζουμε στο δρόμο και αρχίζουν τα τηλέφωνα! Οδική βοήθεια, τεχνικοί, ανταλλακτικά, αντιπροσωπίες, όλοι γνωστοί του Κώστα το τελικό αποτέλεσμα…το λαβωμένο jimny είναι και πάλι ετοιμοπόλεμο στις 9:30 το βράδυ (!) για την αυριανή ημέρα. Η μόνη μας ελπίδα ήταν να μην κάνανε πολλά εμπόδια Επικοινωνούμε με την οργάνωση και τους ειδοποιούμε πως θα επιστρέψουμε την Κυριακή. Τελικά είχαν περάσει άλλες 3 ειδικές τις οποίες τις χρεωθήκαμε με προσπέλαση.
Αφού πλακωθήκαμε στο φαΐ, καθώς όλη μέρα νηστικοί στο τρέξιμο, σπίτι για ξεκούραση γιατί το πρωί πρέπει να ξεκινήσουμε στις 7 για Σπερχειάδα……..

[George Kehaidis]

Φοτό εδώ...

http://www.jimnyclub.gr/gallery/album24?page=1

Η δεύτερη μέρα μάλλον αύριο.
Όσο για βίντεο..όταν τα επεξεργαστώ....

[Turanga Leela]

Aκου τράβαμε

Κώστα . Γιώργο συγχαρητήρια παιδιά .

[GiwrgosTH]

Καλά καμία σχέση οι φωτό με την πραγματικότητα!!!
Βάλτε Χ10 σε ότι βλέπετε για να είστε μέσα
Δεν μπορείς να τα αποτυπώσεις σε μια φωτό, στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο δύσκολά!
Ρε φοβόμουν εγώ που ήμουν έξω, χτυπούσε η καρδιά μου σε τρελούς ρυθμούς τη στιγμή που έβλεπα τον Σύρρο να κατεβαίνει για το τελευταίο εμπόδιο με την όπισθεν και ο τρελοπιλότος να τρέχει πίσω του και να του φωνάζει, κοιτούσα μέσα από το φακό και άπλωνα το χέρι να τον κρατήσω
Άλλη αίσθηση!!!! Ειδικά αν βλέπςεις δικούς σου ανθρώπους... Δε λέω, κάποιοι άλλοι σίγουρα έκαναν πιο δύσκολα περάσματα, αλλά αυτά είναι δικά μας παιδιά

[chriska]

[BΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ]

[Chris]

[Jimnys]

[gc]

[dubebadu]

[jimnyblue]

Απο τις φωτογραφιες καταλαβαινω οτι εγινε πολυ καταναλωση σε softex!!

[manolis]

[George Kehaidis]

[Turanga Leela]