Επαναφέρω το τόπικ αυτό μιας και είμαι σίγουρος πως ακόμα και αν η τηλεόραση σταμάτησε να δείχνει και να διαφημίζει το μπούγιο κανένας δεν έχει ξεχάσει τα θύματα και τους πληγέντες του πολέμου.
Φαντάζομαι πως όλοι ακόμα νοιάζονται, πως κανένας δεν το ξέχασε, πως δεν συμπονάμε
μόνο ότι
σήμερα δείχνει η τηλεόραση και
μόνο ότι μας βολεύει (ιδεολογικά ή μη) , πως τα
καραβάνια αγάπης κλπ έφτασαν (ή έστω ξεκίνησαν..) κλπ.
(Ποστ ρεαλισμού και συνειδητοποίησης
)